Panorama miesiąca  na Tatra Mountaineering Pages w maju

 Panoramą kończącą tymczasowo serię opisu Tatr Zachodnich pragnę jeszcze raz wyjżeć poza granice Polski, pozostając jednak na głównej grani Tatr. Właściwie jest to tylko krok – i za taki należało by go uważać, gdyby nie przepisy w ruchu granicznym, czy też zaostrzone przepisy TANAP uniemożliwiające swobodne poruszanie się wzdłuż tego fascynującego pasma gór przez większość miesięcy roku – na południe od wierzchołka Wołowca, gdzie przebiega chyba najciekawszy odcinek grani Tatr Zachodnich. Najciekawszy z wielu powodów: topograficznych, historycznych, folklorystycznych, turystycznych, a nawet taternickich (mimo że właśnie te ostatnie zostały skutecznie wytępione i dziś nikt nie dotyka się północnych urwisk tego masywu, słynącego ongiś z najciekawszych tras zimowych). Nie pora tu na dokładny opis wszelkich tych niuansów, ale zwróćmy uwagę na drogi turystyczne umożliwiające nam dojście do jednego z najwyższych pasm Tatr Zachodnich, na:

  • Rohacze

 Od polskiej strony osiągamy grań z Doliny Chochołowskiej, poprzez szczyt Wołowca, łamiąc przepisy ruchu granicznego (ostatnia ich modyfikacje z początku lat 80-tych nie uchroni nas od faktu, że prawnie popełniamy – nie wykroczenie, lecz – przestępstwo...). Ale po co? Od strony słowackiej spotkamy się z bardzo dobrą infrastrukturą dróg turystycznych umożliwiającą nam wiele bardzo ciekawych wejść, jak np. od strony Doliny Rohackiej poprzez jej wyższe partie – Dolinę Smutną. Ale także dojście od Doliny Jamnickiej należy do najpiękniejszych wędrówek tatrzańskich. Dolina Źarska jest wprawdzie częściej odwiedzana, ale nie mniej ciekawa, a o przejściach graniowych od Brestowej czy Barańca to nawet nie wspominam, bo wystarczy tylko zerknąć na mapę, by przekonać się o ich walorach i możliwościach na wiele długich wędrówek.

    „Rohacze; Roháce; Rohács-Gruppe, Rohácsgebirge; Rohács-csoport. Grupa skalistych, granitowych szczytów Tatr Zachodnich, zaczynająca się na wschodzie Rohaczem Ostrym, a ciągnąca się na zachód aż po Salatyński Wierch i Brestową Kopę (1934 m), czyli od Jamnickiej Przełęczy do Palenicy Jałowieckiej. Grupa ta wznosi się nad dolinami: Zuberską, Jamnicką, Źarską i Jałowiecką. Czasem ogranicza się niewłaściwie nazwę Rohaczy do Rohacza Ostrego i Rohacza Płaczliwego, lub też rozszerza się ją błędnie, np. po Wołowiec włącznie.

     

    Rohacz Płaczliwy (2126, 2125 m); Placlivé, Placlivô lub Placlivý Rohác. Jeden z najwyższych szczytów Tatr Zachodnich, wznoszący się w ich głównej grani na pd.-zach. od Rohacza Ostrego, nad dolinami: Jamnicką, Źarską i Smutną. Rohacz Płaczliwy jest zwornikiem dla bocznej grani Tatr Zachodnich, w której wznosi się Baraniec.”

Witold H. Paryski „Wielka Encyklopedia Tatrzańska”

 

Panorama z Rohacza Płaczliwego jest trzecią w serii 360-ciu stopniowych panoram, fotografowanych w ciągu jednego dnia – od rana do południa: po Grzesiu i Wołowcu.

 

Panorama posiada następujące punkty interakcji:

  • Bobrowiec (360°-panorama zimowa)
  • Grześ (360°-panorama jesienna)
  • Rysy (360°-panorama zimowa)
  • Rakoń (panorama zimowa)
  • Wołowiec (360° - panorama jesienna)
  • Trzydniowiański Wierch (impresja zimowa)
  • Suchy Wierch Ornaczański (panorama zimowa bez bezpośredniej możliwości powrotu)
  • Ornak (panorama zimowa bez możliwości powrotu)
  • Kończysty Wierch (panorama jesienna)
  • Jarząbczy Wierch (panorama jesienna)
  • Kozi Wierch (panorama jesienna bez możliwości powrotu)
  •  Krywań (panorama jesienna)

Na stronach VR-Gallery umieściłem zaległy filmik panoramy z Wołowca.

Miłej podróży życzy

 

Dariusz T. Oczkowicz